Emsallerine faiktir

Ağustos 12, 2013

Addendum : Mustafakemalpaşa'daki Dinlenme Tesisi


Mustafakemalpaşa’daki eski Varan dinlenme tesisinden  2011 yılında bahsetmiştim. Seksenlerin özellikle Ege bölgesini kasıp kavuran o  postmodern tarzda üretilmiş yapısı.   “Eklektik” nitelemesinin bile çaresizce yetersiz  kaldığı bu bitiştirme mimari, öndeki yansıtmalı cam kütle, silindir, piramit gibi temel geometrik formlar, kolon dizileri ve cephe dokusunun çeşitliliği ile belirli bir kimlik kazanıyor (belki). Önde, üst katın cam kütlesi ve okunaksız doğrama bölümlemesi de iş hanı mimarisinin “tarzı” olarak halen çok seviliyor.
Tüm bu yazdıklarım olumsuz gibi görünüyor değil mi? Ama değil. Önünden geçişimde öğrencilik yıllarıma götürüyor beni. Sanki özenli ve çalışkan öğrencinin  bitirme projesi gibi. Bu kadar çeşitli iki ve üç boyutlu elemanın, yüzey dokusunun bir araya getirilişini sonraki benzer örneklerle kıyaslandığında halen nitelikli, ağırbaşlı görünüyor bana. Tüm Ege’de kıyı şeridi boyunca (özellikle İzmir ve çevresinde) görülen bu akım  Karabağlardaki mobilya mağazalarının cephesinden, otogarlara, üç yıldızlı otellerden küçük kentlerin çıkışlarındaki  kamyon ve binek araç galerilerinin cephelerine dek,  yetersiz ve  taklidin taklidi kusmuğa dönüşmüş durumda. Bu civara her yolum düştüğünde dehşetle irkiliyorum.

Bizim yapı halen yitik ve terk edilmiş. Fakat iki senede çok yıpranmamış. Dış aydınlatma elemanlarının armatürleri de dahil hiçbir pencere camı kırık değil.  Etrafını çeviren yeşil doku da  iki yıl içinde vahşi bir ormana dönüşmemiş. Düzgünce budandığı belli şimşirler ve otlar az da olsa bakım gördüğünü, gözlendiğini gösteriyor. Tüm bu yavaşça çöküşün içinde “müessesemiz sorumlu değildir” yazıları ise ürkütücü biçimde şıkır şıkır! Belki de mal sahibi de yapıyı ve çevresini benim gibi, bu şekilde seviyordur.  Şu  haliyle hiç kötü değil. Yaklaşırken sabırsızlanmak , önünden her geçişte  bir iki dakika durup, 1987’ye dönmek de öyle.    

Hiç yorum yok: